Gemeentelijk monumenten verdienen in eerste instantie een zorgvuldige restauratie zodat de bouwwerken er weer 100 jaar tegenaan kunnen. Het aanjaagstation zal de functie krijgen van kantoor/ontvangstruimte. Passend bij de filosofie van het architectenbureau zal daarbij ten alle tijden gezocht worden naar kwalitatief hoogstaande en duurzame oplossingen. Deze zoektocht is begonnen en de bouwaanvraag om het gebouw te restaureren is goedgekeurd.
Vertrekpunt
Parallel aan de restauratie van het gebouw is ook het ontwerpproces gestart voor de eventuele invulling van de rest van het terrein. In juni 2020 werd het aanjaagstation met terrein door Vitens aangeboden. Daarbij werd vooral een visie voor de toekomst van het terrein gevraagd. Nynke-Rixt Jukema heeft het zo destijds verwoord:
Ik heb jaren lesgegeven en zou daarom van de plek ook een broedplaats willen maken.
Bedrijven en Leerlingen worden uitgenodigd om samen met mij nieuwe stedelijke- en landschappelijke problematieken aan te pakken.
September 2021: lek of niet lek?
Gelijktijdig met de verbouw van het aanjaagstation zullen we onderzoek doen naar de bruikbaarheid van de twee deels ondergrondse drinkwaterreservoirs. In het aanwijsdocument Gemeentelijk Monument staan de kelders als volgt beschreven: Tot de opzet behoorde één, rond, drinkwaterreservoir uit 1905. In de navolgende decennia is een tweede, vierkant, drinkwaterreservoir aangelegd. Te samen zijn ze goed voor een opslagcapaciteit tot 1,3 miljoen liter drinkwater.
De twee drinkwaterreservoirs zijn rond het midden van de jaren ’80 van de twintigste eeuw buiten gebruik gesteld, nadat ze bleken te lekken. We willen de komende tijd gebruiken om te onderzoeken wat de bouwkundige staat van de reservoirs is. Bijvoorbeeld of ze nog waterdicht zijn en hoe we de toegankelijkheid van de reservoirs kunnen vergroten. Pas nadat we dat weten kunnen we nadenken over een eventuele functiewijziging en/of herbestemming van de reservoirs.
Juni 2021: het meubelstuk
Wanneer de pompen en drukketels uit het aanjaagstation zijn verwijderd is ons niet bekend. Wij troffen het aan als een grote lege ruimte. Nadat we in het voorjaar van 2021 alle wandpanelen en vloerpanelen hebben verwijderd konden we de bouwkundige staat van het gebouw pas goed inspecteren. Afgezien wat asbest, lekkages en wespennesten viel het niet tegen. Het gebouw is erg robuust gebouwd en heeft de tand destijds redelijk doorstaan.
Voor het nieuwe interieur heb ik mij laten inspireren door zowel Anne Frederik Hoekstra als Gerrit Rietveld. We hebben een soort meubelstuk ontworpen welke in de ruimte geplaatst zal worden. Achter deuren en luiken bevinden zich ruimten die er voor zorgen dat het gebouw, de nieuwe functie als kantoorpand kan vervullen maar in de toekomst gebruikt kan worden voor experimentele activiteiten.
Maart 2021: restauratie aanvraag.
Omdat we de originele tekeningen en een enkele foto terug hebben kunnen vinden in de archieven, weten we ongeveer hoe het gebouw er ooit uit heeft gezien. Door alleen al de planken voor de ramen te verwijderen komt er na jaren weer natuurlijk zonlicht in het gebouw. Aan de buitenkant zullen we het gebouw vooral restaureren. Een echt grote ingreep zal aan de achterzijde plaats vinden. Daar wordt de berging en het stookhokje gesloopt ten behoeve van een grote glazen pui. Op deze manier komt er een verbinding tussen het interieur en zijn omgeving.
Lees meer
December 2020: turbulente, creatieve en extreme tijd
Helaas is niet bekend wie de oorspronkelijke architect van het karakteristieke gebouwtje uit 1928 is. Wel kan worden geconstateerd dat deze man/vrouw zijn of haar uiterste best gedaan heeft er een bijzonder bouwwerk van te maken. Hoewel er tegenwoordig niet vaak zo’n “pareltje” voorbij komt was dat zo’n 10 jaar geleden wel anders. Leegstand werd gezien als een serieus probleem en droeg bij aan de afnemende leefbaarheid op het platteland en in de stad. Om industrieel erfgoed destijds goed te kunnen herbestemmen zijn organisaties in het leven geroepen en enorme subsidies verstrekt. Hoe anders is het anno 2021.
Lees meer
November 2020: de definitieve aankoop
Op het eerste gezicht lijkt het alsof de tijd op het complex van een aanjaagstation met twee drinkwaterreservoirs de afgelopen 100 jaar heeft stil gestaan. Maar niets is minder waar. Zo is de voormalige veestalling uitgebouwd tot bungalow en heeft de grond rondom het complex gediend als agrarische grond. Ook hebben er drie houten huizen gestaan. Tegenwoordig heb je voor iedere ontwikkeling een wijziging van het bestemmingsplan nodig. In overleg met de gemeente zijn we die nu aan het voorbereiden.